JAKARTA (GHA)
Endonezya Devlet Başkanı Prabowo Subianto, başkent Jakarta’da Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ile gerçekleştirdiği ortak basın toplantısında Orta Doğu barış sürecine yönelik dikkat çekici bir açıklamada bulundu. Subianto, Endonezya’nın İsrail ile diplomatik ilişkileri başlatmaya hazır olduğunu, ancak bunun İsrail’in Filistin’i tanıması koşuluna bağlı olduğunu net bir şekilde dile getirdi.
“İsrail’in egemen bir ülke olarak haklarının tanınması ve güvence altına alınması gerektiğini de vurguladım. Ancak İsrail, Filistin’i tanıdığında Endonezya da İsrail’i tanımaya ve diplomatik ilişkileri başlatmaya hazır olacaktır.”
Bu açıklama, Müslüman dünyasının en kalabalık ülkesi olan Endonezya’nın Orta Doğu politikasında yeni bir dönemin sinyali olarak yorumlanıyor.
Stratejik Bir Denge Mesajı: “Hem İsrail’in Hem Filistin’in Hakkı Var”
Subianto’nun açıklamaları, iki devletli çözüm ilkesine Endonezya’nın desteğini yinelerken aynı zamanda bölgedeki dengeleri gözeten diplomatik bir hassasiyet taşıyor. Endonezya uzun yıllardır Filistin davasına verdiği güçlü destekle tanınıyor ve bu yeni mesaj, diplomatik tanıma ile adil çözüm arasında bir bağ kurma çabası olarak görülüyor.
Uzmanlara göre, Subianto’nun mesajı aynı zamanda Batı ile Doğu arasında denge politikası izleyen Endonezya’nın dış politika yaklaşımının bir yansıması.
Macron ile Görüşme: Savunma, Ekonomi ve Jeopolitik Gündem
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un Jakarta ziyareti, yalnızca Orta Doğu politikası değil, aynı zamanda Asya-Pasifik bölgesinde Fransa’nın artan etkisi, Hint-Pasifik stratejisi ve Endonezya ile savunma sanayi iş birlikleri bağlamında da önemliydi. Görüşmede, ticari ilişkiler, iklim değişikliğiyle mücadele ve bölgesel güvenlik meseleleri de ele alındı.
Macron, Prabowo’nun açıklamalarını memnuniyetle karşılarken, Fransa’nın barışçıl çözüme destek verdiğini ve iki devletli çözüm ilkesini benimsediğini dile getirdi.
GHA Yorumu: Endonezya, “Barış İçin Şartlı Normalleşme” Dönemine mi Giriyor?
Endonezya’nın İsrail’e yönelik bu yeni ve şartlı yaklaşımı, bölgede diplomatik dengeleri değiştirebilir. Subianto yönetiminin bu adımı, hem Filistin davasına olan bağlılığı koruyan hem de uluslararası diplomatik açılımlara alan tanıyan bir politika çizgisini işaret ediyor.
Bu açıklama, başta Arap ülkeleri olmak üzere Müslüman coğrafyada “normalleşme karşılığı adalet” tezinin güçlenmesine katkı sağlayabilir. Aynı zamanda İsrail-Filistin meselesinde yeni bir diplomatik diyalog penceresinin açılmasına da zemin hazırlayabilir.
