MERSİN – Mersin’de yaşayan ve yıllarca madde bağımlılığı ile mücadele eden Ali Gültekin, hayatının en zor dönemlerinin ardından yeniden hayata tutunmayı başardı. Ancak şimdi, geçim sıkıntısı ve işsizlik nedeniyle yeniden sokaklara düşme korkusu yaşıyor. Mersin Valisi Atilla Toros’a hitaben yazdığı mektup, bağımlılıkla mücadele edenlerin rehabilitasyon sonrası yaşadığı ekonomik ve sosyal sorunları gözler önüne serdi.
15 Yıl Sokaklarda Yaşam
Ali Gültekin, Mersin’in sokaklarında 15 yıl boyunca madde bağımlısı olarak yaşadı. Bu süreçte mendil, yara bandı satarak ve zaman zaman dilenerek yaşamını sürdürmeye çalıştı. Geceleri Atatürk Parkı’nda kalırken küçük kızını kaybetmemek için beline iple bağladığını anlatarak, yaşadığı çaresizliğin boyutlarını dile getirdi:
“O çocuk benim mucizemdi. Bugün gülümseyebilen bu adam, işte o küçük kızın ‘Baba, yapabilirsin!’ sözüyle yeniden doğdu.”
Mücadeleden Umuda
Gültekin, madde bağımlılığını yenmesinin ardından, Mersin Valiliği’nin davetiyle Uyuşturucuyla Mücadele Komisyonu’na katıldı. Hayat hikâyesini AMATEM’de hastalara, üniversitelerde gençlere, televizyon programlarında halka anlatarak “her düşüşün bir kalkışı vardır” mesajını verdi.
Ancak, bağımlılığı bırakmanın yeterli olmadığını ve asıl mücadelenin bundan sonra başladığını şu sözlerle ifade etti:
“Maddeyi bırakmak değilmiş mesele; asıl mücadele ondan sonra başlıyormuş.”
Engelli Raporu, Düşük Gelir ve Tahliye Davası
Şu anda %66 engelli raporu bulunan Ali Gültekin, 4.200 TL engelli maaşı ile geçimini sürdürmeye çalışıyor. Ancak ev sahibinin açtığı tahliye davası nedeniyle barınma sorunu kapıda. Bu süreçte kızının gazetecilik eğitimi aldığı üniversiteden mezun olduğunu ancak lisans eğitimine devam edemediğini belirtiyor:
“O ağlarken ben içimden ‘İyi ki de kazanamadı’ dedim. Çünkü masraflarını karşılayacak gücüm yoktu.”
Sokaklara Geri Dönmek İstemiyor
Ali Gültekin, yıllarca bağımlılıkla mücadele eden bir birey olarak artık ekonomik bağımsızlığını kazanmak istiyor. Tek talebi ise emeğiyle geçinebileceği bir iş:
“Bana emeğimle hayatta kalabileceğim bir iş imkânı. Bir arşiv odasında, bir büroda, devletin herhangi bir biriminde… Neresi olursa olsun fark etmez. Yeter ki alnımın teriyle geçinebileyim.”
“Umudum Olur musunuz?”
Ali Gültekin, Mersin Valisi Atilla Toros’a seslenerek, yaşamını dört karede özetliyor: bir düşüş, bir mücadele, bir yara ve bir yeniden doğuş. Şimdi ise hayata tutunmak için bir destek eli bekliyor:
“Hayatımı, kızımı, umutlarımı geri aldım. Şimdi de sizin desteğinizle ekonomik bağımsızlığımı geri almak istiyorum. Ben artık yaşamak istiyorum. Umudum olur musunuz?”
Sosyal Rehabilitasyonun Görünmeyen Yüzü
Uzmanlar, Ali Gültekin’in hikâyesinin bağımlılık sonrası rehabilitasyon sürecinde en kritik konunun istihdam ve ekonomik destek olduğunu bir kez daha hatırlattığını vurguluyor. Bağımlı bireylerin maddeyi bırakmalarının ardından iş bulamamaları, sosyal ve ekonomik sorunlar nedeniyle yeniden riskli ortamlara yönelmelerine sebep olabiliyor.
Bu haber; hem Ali Gültekin’in kişisel mücadelesine hem de bağımlılıkla mücadele eden binlerce insanın sesi olmayı amaçlıyor.