Bugün Erdimli’ye doğuru giderken yolda yoğun bir trafik ilk dikkatimizi çeken durumdu. Ancak esas duygulandırip gözlerimizi yaşartan; yol boyu bir çok aş evleri kurulmuş, insanlar organize olmuş, reklam yok, tabela yok sadece depremzedeler için aşevi tabelası görüyoruz. Kırmızı ışıkta duran arabalara lise çağında çocuklar yaklaşıp “abi, abla depremzedeler için sıcak çayımız çorbamız var. Ücretsiz.. Buyurun ileride sağda.. ” Kimsin sen çocuk, kurtuluş savaşında cepheye koşan da sendin. Çanakkale de göğsünü sipereden de… Umutluyuz biz bu savaşı da kazanacağız…
Allah birliğimizi, dayanışmasını bozmasın.
Her zaman olduğu gibi bu gün de işbirlikçi, umutsuz, sevk kırıcı söylemler kasıtlı veya kasıtsız olacaktır. Üstesinden geleceğiz inşallah.
Birlikte görev yaptığımız arkadaşımızın yakınları olan üç aileyi Erdemli, Susanoğlu’nda ziyaret ettik. Bir evde üç aile (12 kisi) yerleşmiş, yakınlarını defnetmişler, evleri yıkılmış, çıkıp gelmişler bir yazlığa yerleşmişler. ihtiyaçlarını kısmen gidermeye çalıştık…
Mehmet Açık
