Vay bee…! DOSTLUK HER ZAMAN KAZANIR Fatih Şahin yazdı
Çıkmaz sokağın çocuklarıyız biz.
Sivasımızın Meşhur Alibaba Mahallesi çıkmaz sokağı…
Hem benim, hem de Mersin’de aynı meslekte omuz omuza verdiğim sevgili Abidin Yağmur’un mahallesi.
Aslında yoktu birbirimizden haberimiz.
Yıllar sonra öğreniyoruz, aynı mahallenin, aynı sokağın ve aynı hikayelerin çocukları olduğumuzu…
Acı ve tatlı anıların yaşandığını aynı cadde ve sokakta.
Bugün 40 yıl sonra aynı yerde buluştuk.
Sarıldık, kucaklaştık çıkmaz sokakta!
Ama artık çıkıyor, çıkmaz sokak.
Yıkmışlar anılarımızı, acılarımızı, kavgalarımızı, gülmelerimizi, oyunlarımızı, hatıralarımızı.
Gösterişli, lüks ve modern binalara teslim etmişler.
Ama dimdik duran ve zamana direnen kerpiç evlerle avunduk.
Şu Cambaz Halil’in evi, bu dudağın evi, orası bizim evimiz, şurası dedemin derken, yıkılanları da unutmadık.
Sarı Nuri’nin eviydi, Lal Ahmet’in eviydi!
Film şeridi misali gözlerimizin önünden geçerken, duygu dolu anlar yaşadık, birbirimize çaktırmadan.
Dilimize vuran tek şey ‘Vay be!’ oldu.
Durup durup aynı şeyi tekrarladık saatlerce.
Vay bee!..
Önemli not/ Geçmişte yaşananlara inat, bugün kol kolayız.
Bilmem anlatabildik mi…?
GHA – Konuk Yazar
Fatih Şahin
