KÖŞE YAZISI
İki Hayat, Bir Gerçek
Mehmet Açık
Fransız bir genelevinde yirmi yıl çalışan bir kadının intiharı ardından bıraktığı tek bir not vardı:
“Ben, diğer kadınların bu işi para karşılığı yaptığını yeni öğrendim.”
Bu cümleyi yıllar önce Nihat Genç anlatmıştı. Kendi kırılma noktasını ifade ederken… Çünkü o da bir zamanlar omuz omuza mücadele ettiğini sandığı insanların aslında neyin peşinde olduğunu fark ettiğinde, bir başka yalnızlığa sığınmak zorunda kalmıştı.
O yalnızlık, kiralık bir Ankara evinde yazıya döküldü.
Yalnızdı ama sahici. Fakirdi ama onurluydu.
Ne makam, ne mevki…
Ne ödül, ne plaket…
Sadece bir kalem ve cesaret.
Dün, entübe edildiğini öğrendik. Hastane odasında sessizlik… Ne bir bakan, ne bir koruma ordusu…
Sadece yüreği onunla atan dostları…
Bir de başka bir tablo:
Sırrı Süreyya Önder…
Cumhuriyet sayesinde tanıdığı üç çeşit yemekle büyüdü, sonra Cumhuriyet’e ömrünü adamak yerine savaş açtı.
PKK’nın diliyle konuştu, teröristbaşına “babam” dedi.
Türk milletine her fırsatta hasımlık etti.
Ama hastalandığında, lüks hastane koridorlarında devletin tüm imkanları seferber edildi.
Dakika dakika ekranlarda sağlık durumu aktarıldı.
“Barış elçisi” diye lanse edildi.
Sözde aydın, gerçek sahne adamı olarak el üstünde tutuldu.
Bu iki hayat, bu milletin önüne konmuş en yalın turnusoldur.
Bir yanda Nihat Genç:
Kalemiyle, fikirleriyle, direnişiyle hayatını bu topraklara adamış bir Anadolu çocuğu.
Yeri geldi seyyar satıcılık yaptı, yeri geldi bir döner ısmarlayacak parayı telifinden denkleştirdi.
Bir ev aldı sonunda… “Artık bir evim var Fatih,” dedi sevinçle.
Öte yanda Sırrı Süreyya:
Hayatı lüks mekanlarda geçti, şöhretle beslendi.
Kızına ve damadına Alaçatı’da mülkler alındı.
Devletten, milletten aldığı her imkânı o devletin karşısında durmak için kullandı.
Bu iki ismin ardından anlatılacak sadece bir hikâye değil, bir ibret vardır.
Biri bu milletin soylu bir çocuğuydu.
Diğeri bu milletin değerlerini inkâr ederek sistemin kaymağını yedi.
Ve bugün…
Nihat Genç entübe…
Yanında sadece dostları…
Sırrı Süreyya şatafat içinde…
Ey akıl, ey vicdan…
Bu iki hayat sana hiçbir şey anlatmıyorsa, bizim ne anlatacağımız da kalmadı.
Mehmet Açık
Köşe Yazarı
