Derya Morcalı
Dünyanın gözü şu an Ortadoğu’daki gerilimde. Bir yanda, Filistin halkını vahşice katleden, sivil yerleşimlere bomba yağdıran İsrail… Diğer yanda, İsrail karşıtı bir imaj çizen ama kendi halkına ve komşu Müslümanlara en az İsrail kadar zulmeden İran…
MOSSAD son yıllarda İran’ın kalbine kadar sızmış durumda. Sadece askeri tesisler değil, komutanların toplantı saatlerinden özel oturumlara kadar her şey ifşa oluyor. Hedefler, tam isabetle vuruluyor. İran şaşkın, tepkisiz, dağınık… Çünkü içeriden tamamen çözülmüş durumda.
İran istihbaratının bu zafiyeti ortadayken sormak gerekir: İran, İsrail’e karşı mı gerçekten? Yoksa sadece öyle görünmek mi istiyor?
İsrail Zalim, İran Onun Gölgesindeki Diğer Zalimdir
İran, sözde “Siyonist rejimle savaşıyoruz” diyerek yıllardır halkların gözünü boyuyor. Oysa gerçekler çok başka:
• Suriye’de, Esad rejimiyle kol kola girerek 500 binden fazla Sünni Müslümanın katledilmesine ortak oldu. Şii milisleri finanse etti, sivillere yönelik bombardımanları organize etti.
• Irak’ta, ABD işgaline çanak tuttu. Sünni direnişçilerin adreslerini verdi, işkencelere ve katliamlara sebep oldu.
• Afganistan’da, Amerika’nın lojistik ortağı olarak sahadaydı. Taliban’ın yok edilmesinde üstü kapalı destek verdi.
• Yemen’de, İran destekli Husiler, bölgeyi mezhepsel savaşa sürükledi.
Şimdi bu İran, nasıl olur da “anti-emperyalist” bir kahraman gibi gösterilebilir?
“Filistin’i Destekliyoruz” Söylemi: Stratejik Bir Tiyatro
İran, Filistin için savaştığını iddia ediyor. Peki gerçekten Filistin için mi savaşıyor, yoksa mezhebi yayılmacılığına “direniş” süsü mü veriyor?
İran’ın attığı birkaç göstermelik füze, “İsrail’e karşılık verdik” demek için. Ancak bu füze gösterisinin ardında büyük bir algı oyunu yatıyor. Medyada, özellikle İran destekli yayın organlarında, “Amerika’ya baş eğmedik, bu yüzden hedefteyiz” söylemi pompalanıyor.
Halbuki gerçek şu:
İran, İsrail karşıtı bir direniş ekseni kurmuş gibi davranarak, içerideki halk muhalefetini bastırıyor, dışarıda ise Şii yayılmacılığını meşrulaştırıyor. Bu bir stratejik sahne oyunu.
Filistin halkı, İran’ın gözünde sadece bir araç. “Direniş” maskesiyle İran halkını yoksulluk içinde tutan, dış düşman söylemiyle içerideki meşruiyetini tazeleyen bir rejimle karşı karşıyayız.
İran’ın Kirli Dosyaları: PKK, Gezi, 15 Temmuz
İran’ın geçmişte ne tür iş birliklerine girdiğini hatırlamak önemli:
• PKK’ya silah ve mühimmat desteği verdiği belgelendi. Kuzey Irak ve Suriye hattında bu terör yapısını kendi amaçları için kullandı.
• Gezi olaylarında, sahada fitneleyen ajanları vardı. İran’ın istihbarat uzantıları, Türkiye’de iç karışıklık hedefli operasyonlar yürüttü.
• 15 Temmuz hain darbe girişiminde, İstanbul Büyükada’daki Splendid Palas Oteli’nde CIA ile aynı masadaydı. O gece kimin kiminle iş tuttuğu artık sır değil.
Bu liste, İran’ın ne kadar iki yüzlü bir siyaset yürüttüğünü, “İslam devleti” görüntüsünün arkasına nasıl gizlendiğini açıkça ortaya koyuyor.
İran’ın Dini Maskesi: Çeteleşmiş Bir Devlet
İran bugün halkını “ümmetin lideri biziz” diyerek kandırıyor. Ancak içerideki rejim; mollaların değil, çıkar çetelerinin elinde. Dini otorite üzerinden yürütülen baskı rejimi, muhalefeti susturuyor, kadınları hedef alıyor, gençleri idamla tehdit ediyor.
Bu rejim dindar değil, dini istismar eden bir güç odaklaşmasıdır.
İsrail’in katliamları kadar, İran’ın bu aldatıcı maskesi de ifşa edilmelidir. Zira hakikate gözünü kapayan herkes, zalimin suçuna ortak olur.
Kime Güvenilecek?
Bugün bazıları, İran’a hâlâ “anti-emperyalist kahraman” gözüyle bakıyor. Sırf İsrail karşıtı pozlar veriyor diye bu rejimi masum ilan edenler var. Ama gerçekleri görmeyen, tarih boyunca yaşananları okumayan, birkaç füze atılmasına sevinip hamasetle avunanlar sadece kendi aklını küçümsemiş olur.
İran ne Filistin için savaşıyor, ne mazlumlar için.
O sadece, kendi mezhebi çıkarları için, İsrail’le farklı bir dilde ama aynı amaçla hareket ediyor.
İşte bu yüzden:
İran da zalimdir. İsrail kadar tehlikeli, İsrail kadar ikiyüzlüdür.
Bunu görmek için derin analiz değil, sadece dürüst bir bakış yeterlidir.
Derya Morcalı
Gerçeğin izinde, algının karşısında.
