Fatih Küpeli
Türk tarihine “Kürt isyanları” olarak geçen on altı isyan… Peki, bu isyanların ardında gerçekten kimler vardı? Araştırmalar, görünenin çok ötesinde bir tarihsel ve siyasal ağın işlediğini gösteriyor.
1514 Çaldıran Savaşı’ndan günümüze uzanan bu çizgide, Anadolu’da doğrudan bir Kürt isyanı çıkmadığını söylemek mümkün. Yönetenler, adını Kürt koyan ancak esasen kendi siyasi çıkarlarını öne çıkaran beş aile: Baban, Soran, Bedirhan, Barzani ve Tahazadeler. Bu aileler ve onların destekçisi Halidi Cemaati, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e, oradan da günümüz siyasetine kadar bir süreklilik gösteriyor.
Halidi Cemaati’nin merkezi Süleymaniye ve Şemdinli hattı… Bu cemaatin müritleri arasında sadece Irak’ta değil, Türkiye’de de önemli siyasetçiler yetişmiş: Özal’dan Erbakan’a, Gül’den Erdoğan’a… On bir yıllık AKP siyaseti, aslında iki yüz yıllık bir stratejinin günümüzdeki devamı gibi duruyor.
Amaç ne mi? Anadolu ile Asya arasında bir tampon devlet kurmak. Bu tampon, tarih boyunca isyanlarla, örgütlerle ve modern siyasetteki manipülasyonlarla var edilmiş. PKK, Barzani, Talabani ekseninde yürüyen süreç, yalnızca bir etnik hareket değil; uzun soluklu bir stratejik planın parçası.
Kürt kökenli vatandaşlarımızın bilmesi gereken gerçek şudur: Onları tuzağa çekenler, Kürt kimliğini kendi siyasi hesapları için kullanan bu beş ailedir. Ve Türk halkı, bu tarihsel tuzağın farkına varırsa, hem kendi güvenliği hem de ülkenin bütünlüğü için doğru adımlar atabilir.
Türk tarihi, bu belgeler ışığında yeniden yazılabilir. Halidi Cemaati’nin etkisi, Barzani-Talabani-PKK hattı ve günümüz siyaseti arasındaki bağ, görmezden gelinemeyecek kadar açıktır. Önemli olan, bu gerçekle yüzleşmek ve bilinçli bir tarih okuması yapmaktır.
Artık sorulması gereken soru şudur: Bu iki yüz yıllık siyaset tuzağını fark edebilecek miyiz? Yoksa tarih, yeniden tekerrür mü edecek?
