Toplumda Ahlaki Erozyon: Nereye Gidiyoruz?
Mehmet AÇIK –GHA
Geçtiğimiz günlerde Karar Partisi Genel Başkan Vekili Sayın Orhan Uslu ile bir kahve molasında buluştuk. Sıcak bir sohbetin ortasında konu döndü dolaştı, hepimizin içini sızlatan ortak bir meseleye geldi: ahlaki erozyon…
Bugün hep birlikte tanıklık ettiğimiz bu çürüme, sadece bireylerin değil, topyekûn toplumun vicdanını zedeleyen bir hâl aldı. Fakat mesele bugünün meselesi değil. Bu erozyonun tohumları, yıllar öncesine dayanan yanlış yönlendirmelerle, ihmal edilen değerlerle ve kutsal kabul edilen aile yapısının sistematik biçimde zayıflatılmasıyla atıldı.
Hatırlayın…
Bir dönem ekranlarımızı işgal eden magazin programlarını. Televole ve benzeri yayınlarla başlayan yozlaşma, o günlerde sadece “eğlence” gibi görünse de, işin aslı çok daha derindi. Ben o dönemlerde bu yayınlara dikkat çeken haberler yapmıştım. Bu tür programların toplumun ahlaki yapısını tehdit ettiğini cesaretle dile getirmiştim. Fakat çoğu zaman “gerici” ya da “özgürlük karşıtı” olmakla itham edildim. Çünkü o dönemlerde bireysel özgürlük adına her türlü sınırın ortadan kalkmasına sessiz kalmak moda haline gelmişti.
Yıllar içinde magazin kültürü, toplumun neredeyse tüm kesimlerine nüfuz etti. “Meşhur olmak” bir ideal haline geldi. Ne pahasına olursa olsun… Sosyal medya ile birlikte bu heves daha da hız kazandı. Aileler bile çocuklarını bu sistemin içine kendi elleriyle itti. “Bir dizide oynasın, bir reklamda görünsün, yeter ki adını duysunlar” anlayışıyla geleceği çalınan nice genç bugün hayata tutunamıyor.
Artık sokaklar da, ekranlar da teşhirle dolu. Avrupa’nın göbeğinde bile bu kadarına rastlanmayan manzaralar bizde sıradan hale geldi. Gençler iç çamaşırlarıyla dolaşabiliyor. “Benim vücudum, benim kararım” gibi kulağa hoş gelen ama içi boşaltılmış ifadelerle bu gidişat meşrulaştırılıyor. Haya, edep, incelik, saygı gibi kavramlar ise çoktan rafa kaldırıldı.
İşin en üzücü tarafı ise şu:
Aile kurumu bu yozlaşmanın en büyük kurbanı oldu.
Baba figürü karikatürize edildi.
Bir zamanlar otoritenin ve merhametin sembolü olan “baba”, şimdi gençlerin dilinde “moruk”, “peder” ya da “bizimki” oldu.
Sadece kelimeler değişmedi, değerler de yerle bir edildi.
Ata, dede, büyük saygısı silindi.
Aile içi iletişim zayıfladı.
Sorumluluk hissi köreldi.
Ve nihayetinde bir toplumun temel direği olan aile, sarsıldı.
Bu kayıplar sadece evin içinde kalmadı.
Sokaklara, okullara, iş yerlerine hatta dijital mecralara kadar yayıldı.
Bugün gençliğin büyük bir bölümü “gizemi” yitirmiş durumda.
Artık her şey ortada, her şey gösterişli, her şey tüketilebilir.
Hal böyle olunca erkek kadına, kadın erkeğe karşı ilgisini, saygısını yitiriyor.
Edebin, hayânın, sadeliğin yerini hoyratlık ve yüzeysellik alıyor.
Peki, bu daha ne kadar sürecek?
Bu gidişata kim “dur” diyecek?
Yoksa susarak, izleyerek, “bana ne” diyerek hep birlikte çöküşe mi sürükleneceğiz?
Ben bu soruya acilen cevap verilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Ve çözümün yine bizde, toplumun kendi özünde saklı olduğuna inanıyorum.
Bu yozlaşmanın önüne geçmek için öncelikle toplumun çifte standarttan, ikiyüzlülükten ve sahte modernlikten kurtulması gerekiyor.
Ahlaki değerlerin yeniden gündeme getirilmesi, çocukların küçük yaşlardan itibaren edeple, saygıyla, vicdanla yoğrulması şart.
Sosyal bilimciler, eğitimciler, kanaat önderleri, siyasetçiler, hatta medya mensupları bu süreçte sorumluluk almalı.
Sosyal medya platformları bilinçli kullanımı teşvik etmeli.
Ve en önemlisi, her birey özgür düşünce ile birlikte ahlaklı duruşu da içselleştirmeli.
Toplumu yeniden inşa etmenin yolu, eğitimden, aileden, vicdandan geçer.
Aksi takdirde, geleceğimiz sadece teknolojide değil, karakterde de karanlığa gömülür.
Saygılarımla,
Mehmet AÇIK
Güzel ve sağduyulu bir hafta diliyorum.
📧 Her türlü soru ve geri bildiriminiz için bizimle iletişime geçebilirsiniz: guncellhaberajans@gmail.com
