Halkın Sesi | İyi Niyetin Gücünü Koru
İyi niyet…
İnsanın içinden doğan en saf ışık, belki de en kıymetli insani erdem. Kalpten gelen bir yaklaşım, bir şeyi daha iyi hale getirme arzusu, başkasının mutluluğunu kendi mutluluğu gibi görme yetisidir. Herkesin içinde bir yerlerde vardır bu niyet. Ama ne yazık ki zamanla o ışık bazen gölgelenir, bazen kırılır. Çünkü dünya sadece iyi insanların yaşadığı bir yer değildir. Çünkü bazıları, iyiliği zayıflıkla karıştırır; saf niyeti istismar edilecek bir açık sanır.
İyi niyetli insanlar, çoğu zaman sessizdir. Feryat etmez, şikâyet etmez, kötülüğe kötülükle karşılık vermez. Belki de bu yüzden, en çok onların kalbi kırılır. Niyetinin yanlış anlaşılması, küçümsenmesi, görmezden gelinmesi… Bunların her biri derin bir yara açar. Fakat unutulmamalıdır ki, bir insanın değeri başkalarının bakış açısıyla ölçülemez. Kalpten gelen bir iyilik, hiçbir zaman boşa gitmez. Belki anında karşılık bulmaz, belki alkışlanmaz… Ama bir yerde, bir zamanda mutlaka bir ruhu iyileştirir, bir kalbi aydınlatır.
İyilik yapmak bazen bir tebessümdür. Bazen bir suskunluk. Bazen ise konuşarak, dokunarak, anlamaya çalışarak karşındakine insan olduğunu hissettirmektir. Ancak ne yazık ki kıskançlık, bencillik ve kötü niyetli yaklaşımlar toplumları içten içe kemiren en tehlikeli zehirdir. Kötü niyet, sadece karşısındakine değil, sahibine de zarar verir. Çünkü kötülük insanı küçültür, karanlığa hapseder. Oysa iyilik büyütür, yüceltir ve aydınlatır.
Bugün birbirimize daha fazla ihtiyacımız var. Hepimiz aynı gökyüzü altında yaşıyoruz. Aynı acılara, aynı kaygılara, aynı sevinçlere dokunuyoruz. İnsanlık ortak bir kaderdir. Bu yüzden birbirimize el uzatmak, omuz vermek, yargılamadan dinlemek ve anlamaya çalışmak en büyük güçtür. Gerçek birlik, kalpten kalbe kurulan köprülerle mümkündür.
Eğer dünya daha güzel bir yer olacaksa, bu ancak iyi niyetli insanların çoğalmasıyla mümkündür. Herkes biraz daha vicdanlı olsa, biraz daha anlayışlı, biraz daha insaflı yaklaşsa birbirine; ne savaş kalırdı, ne yoksulluk, ne de yalnızlık. Herkesin birbirinin ışığını söndürmek yerine, birlikte daha parlak bir ışık yakmaya çalıştığı bir dünya… Hayal değil aslında, sadece tercih meselesi.
Sen yine de iyi kal. Çünkü iyi kalmak, dünyanın en zor ama en asil yoludur. Zayıflık değil, tam aksine büyük bir cesarettir. İyiliğin karşılıksız olduğu zamanlarda bile onu yapabilmek; işte gerçek güç oradadır. Ve unutma; gerçekten parlayan kalpler, eninde sonunda karanlığı aydınlatır.
“Halkın Sesi” bu yazısıyla bir kez daha hatırlatıyor:
İyilik bulaşıcıdır. Senin niyetin, bir başkasının umudu olabilir.
